Kość łokciowa
łac. – ulna
Kość łokciowa to kość długa przedramienia położona po stronie palca małego.
Wyróżniamy na niej koniec koniec bliższy (extremitas proximalis ulnae), trzon (corpus ulnae) oraz koniec dalszy (extremitas distalis ulnae).
Koniec bliższy (extremitas proximalis)
Trzon (corpus)
Koniec dalszy (extremitas distalis)
Kość długa (ossa longa)
Kość łokciowa – Wprowadzenie
Twój najlepszy wynik: 0/4
1. Koniec bliższy
łac. – extremitas proximalis, (również nasada bliższa – epiphysis proximalis)
Koniec bliższy budują dwa silne wyrostki: wyrostek łokciowy i wyrostek dziobiasty.
Wyrostek łokciowy (olecranon) – to duża, zgrubiała, zakrzywiona wyniosłość stanowiąca najwyższy punkt kości łokciowej. Jego wierzchołek zagięty jest do przodu i styka się z dołem wyrostka łokciowego kości ramiennej w pozycji pełnego wyprostu przedramienia. Stanowi punkt, który na co dzień nazywamy “łokciem”.
Wyrostek dziobiasty (processus coronoideus) – leży poniżej wyrostka łokciowego i skierowany jest do przodu. Jego wierzchołek zagięty jest ku górze i styka się z dołem wyrostka dziobiastego kości ramiennej w pozycji pełnego zgięcia przedramienia.
Powierzchnie przednie obu wyrostków ograniczają wklęsłe wcięcie bloczkowe (incisura trochlearis) służące do połączenia stawowego z bloczkiem kości ramiennej.
Powierzchnia przednia wyrostka dziobiastego przechodzi ku dołowi w chropowate pole nazywane guzowatością łokciową (tuberositas ulnae). Z kolei na jego powierzchni bocznej możemy znaleźć wklęsłe wcięcie promieniowe (incisura radialis) służące do połączenia stawowego z głową kości promieniowej.
Od tylnego końca wcięcia promieniowego ku dołowi biegnie ostra listewka kostna nazywana grzebieniem odwracacza przedramienia (crista musculi supinatoris), która ogranicza od tyłu pole przyczepu odwracacza przedramienia.
Wyrostek łokciowy (olecranon)
Wyrostek dziobiasty (processus coronideus):
• Guzowatość łokciowa (tuberositas ulnae)
• Wcięcie promieniowe (incisura radialis)
Wcięcie bloczkowe (incisura trochlearis)
Grzebień odwracacza przedramienia (crista musculi supinatoris)
Kość łokciowa – Koniec bliższy
Twój najlepszy wynik: 0/6
2. Trzon
łac. – corpus
Trzon ma kształt trójgraniasty (ma trzy brzegi) i jest delikatnie wypukły w kierunku łokciowym.
Wyróżniamy na nim trzy powierzchnie oraz trzy brzegi.
2.1 Brzegi
Wyróżniamy:
Brzeg przedni (margo anterior) – wyraźnie zaznaczony w górnych 3/4, u dołu zaokrąglony. Oddziela powierzchnię przednią od przyśrodkowej.
Brzeg międzykostny (margo interosseus) – cienki i ostry. Oddziela powierzchnię tylną od przedniej. Przyczepie się do niego błona międzykostna przedramienia.
Brzeg tylny (margo posterior) – kształtem przypomina literę “S”. Oddziela powierzchnię przyśrodkową od tylnej.
Kość łokciowa – Brzegi
Twój najlepszy wynik: 0/6
2.2 Powierzchnie
Wyróżniamy:
Powierzchnię przednią (facies anterior) – skierowaną ku przodowi. W połowie wysokości zawiera otwór odżywczy (foramen nutricium). Ograniczona przez brzeg przedni i międzykostny.
Powierzchnię przyśrodkową (facies medialis) – skierowaną ku tyłowi oraz przyśrodkowo. Ograniczona przez brzeg przedni i tylny.
Powierzchnię tylną (facies posterior) – skierowaną ku tyłowi oraz bocznie. Ograniczona przez brzeg tylny i międzykostny
Kość łokciowa – Powierzchnie
Twój najlepszy wynik: 0/3
3. Koniec dalszy
łac. – extremitas distalis, (również nasada dalsza – epiphysis distalis)
Koniec dalszy jest znacznie węższy i mniejszy od końca bliższego.
Budują go dwie wyniosłości: głowa kości łokciowej i wyrostek rylcowaty.
Głowa kości łokciowej (caput ulnae) – to zaokrąglona wyniosłość, która zawiera dwie powierzchnie stawowe pokryte chrząstką włóknistą. Pierwsza położona jest na obwodzie stawowym głowy (circumferentia articularis capitis ulnae), który służy do połączenia z wcięciem łokciowym kości promieniowej. Druga natomiast skierowana jest ku dołowi i łączy się krążkiem stawu promieniowo-nadgarstkowego.
Wyrostek rylcowaty (processus styloideus) – jest mały i tępo zakończony. Kieruje się ku dołowi i sięga niżej od głowy. Jest bardzo łatwo wyczuwalny przez skórę.
Głowa kości łokciowej (caput ulnae):
• Obwód stawowy głowy (circumferentia articularis capitis ulnae)
Wyrostek rylcowaty (processus styloideus)
Kość łokciowa – Koniec dalszy
Twój najlepszy wynik: 0/3
4. Połączenia
Połączenia kości łokciowej zostały opisane w poniższej tabelce.
Za pomocą stawu ramienno-łokciowego (articulatio humeroulnaris)
Za pomocą stawu promieniowo-łokciowego bliższego (articulatio radioulnaris proximalis)
Za pomocą stawu promieniowo-łokciowego dalszego (articulatio radioulnaris distalis)
5. Rozwiąż quizy!
Aby utrwalić zdobytą wiedzę, skorzystaj z pomocy naukowych znajdujących się poniżej!
Kość łokciowa – Podsumowanie
Twój najlepszy wynik: 0/22
Opracowano na podstawie
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2022.