Kość gnykowa
łac. – os hyoideum
Kość gnykowa to nieparzysta kość twarzoczaszki kształtu podkowiastego, która jako jedyna nie łączy się bezpośrednio z żadną inną kością.
Zbudowana jest z trzonu (corpus ossis hyoidei), pary rogów większych (cornua majora) oraz pary rogów mniejszych (cornua minora).
Trzon (corpus ossis hyoidei)
Rogi większe (cornua majora)
Rogi mniejsze (cornua minora)
Nie ma bezpośredniego połączenia z innymi kośćmi. Jest zawieszona na mięśniach i więzadłach.
1. Trzon
łac. – corpus ossis hyoidei
Powierzchnia przednia trzonu jest wypukła, chropowata i mocno wyrzeźbiona przez przyczepy mięśni, natomiast powierzchnia tylna jest wklęsła i gładka.
2. Rogi większe i mniejsze
łac. – cornua majora et minora
Od trzonu kości gnykowej obustronnie odchodzą dwie blaszki kostne zwane rogami (cornua).
Rogi większe (cornua majora) to cienkie listewki kostne, które odchodzą od końców bocznych trzonu, ku tyłowi i ku górze.
Rogi mniejsze (cornua minora) to dwie bardzo krótkie wyniosłości, które odchodzą ku górze od miejsc gdzie trzon przechodzi w rogi większe.
3. Połączenia
Kość gnykowa jako jedyna nie łączy się bezpośrednio z żadną inną kością. Jest ona zawieszona na licznych mięśniach i więzadłach przebiegających w rejonie szyi.
4. Rozwiąż quizy!
Aby utrwalić zdobytą wiedzę, skorzystaj z pomocy naukowych znajdujących się poniżej!
Kość gnykowa – Podsumowanie
Twój najlepszy wynik: 0/6
Opracowano na podstawie
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2022.