Anatomik.pl

Aplikacja mobilna Anatomik

Pobierz za darmo, dostępna w App Store
oraz Google Play

Kość piętowa

łac. – calcaneus

Kość piętowa jest największą z kości stępu.

Przenosi ona masę ciała na podłoże i służy jako ramię dźwigni dla niektórych mięśni podudzia. Jej budowa jest bardzo nieregularna.

Kość piętowa

(calcaneus)

Charakterystyka kości piętowej
Powierzchnie

Powierzchnia górna (facies superior)
Powierzchnia tylna (facies posterior)
Powierzchnia dolna (facies inferior)
Powierzchnia przednia (facies anterior)
Powierzchnia przyśrodkowa (facies medialis)
Powierzchnia boczna (facies lateralis)

1. Powierzchnia górna

Na powierzchni górnej, w jej przedniej części wyróżniamy trzy powierzchnie stawowe, o które opiera się kość skokowa:

  • Powierzchnia stawowa skokowa przednia (facies articularis talaris anterior) – najmniejsza i położona najbardziej z przodu.

  • Powierzchnia stawowa skokowa środkowa (facies articularis talaris media) – leży do tyłu i bocznie względem powierzchni stawowej skokowej przedniej. Opiera się ona o podpórkę kości skokowej (sustentaculum tali).

  • Powierzchnia stawowa skokowa tylna (facies articularis talaris posterior) – leży mniej więcej pośrodku powierzchni górnej, największa, silnie wypukła.

Powierzchnie stawowe skokowe przednia i środkowa często się zlewają, tworząc jedną całość.

Powierzchnia stawowa skokowa środkowa oddzielona jest od tylnej bruzdą kości piętowej (sulcus calcanei).

Powierzchnia stawowa skokowa przednia

(facies articularis talaris anterior)

Powierzchnia stawowa skokowa środkowa

(facies articularis talaris media)

Bruzda kości piętowej

(sulcus calcanei)

Powierzchnia stawowa skokowa tylna

(facies articularis talaris posterior)

Powierzchnia górna
Struktury

Powierzchnia stawowa skokowa przednia (facies articularis talaris anterior)
Powierzchnia stawowa skokowa środkowa (facies articularis talaris media) oparta o podpórkę kości skokowej (sustentaculum tali)
Bruzda kości piętowej (sulcus calcanei)
Powierzchnia stawowa skokowa tylna (facies articularis talaris posterior)

Obrazek

Kość piętowa – Powierzchnia górna

0

Twój najlepszy wynik: 0/5

START

2. Powierzchnia tylna i dolna

Powierzchnia tylna jest wypukła i wytwarza guz piętowy (tuber calcanei), który przechodzi w powierzchnie dolną gdzie zakończony jest dwoma wyrostkami:

  • wyrostkiem przyśrodkowym (processus medialis tuberis calcanei) – większym, położonym po stronie przyśrodkowej.

  • wyrostkiem bocznym (processus lateralis tuberis calcanei) -mniejszym , położonym po stronie bocznej.

Na dolnej powierzchni, w przedniej części, znajduje się guzek piętowy (tuberculum calcanei), do którego przyczepia się więzadło piętowo-sześcienne.

Guz piętowy

(tuber calcanei)

Wyrostek przyśrodkowy

(processus medialis tuberis calcanei)

Wyrostkek boczny

(processus lateralis tuberis calcanei)

Guzek piętowy

(tuberculum calcanei)

Powierzchnia tylna i dolna
Struktury

Guz piętowy (tuber calcanei)
•  Wyrostek przyśrodkowy (processus medialis tuberis calcanei)
•  Wyrostek boczny (processus lateralis tuberis calcanei)
Guzek piętowy (tuberculum calcanei)

Obrazek

Kość piętowa – Powierzchnia tylna i dolna

0

Twój najlepszy wynik: 0/4

START

3. Powierzchnia przednia

Powierzchnia przednia kości piętowej jest pokryta chrząstką stawową i służy do stawowego połączenia z kością sześcienną. Nosi ona nazwę powierzchni stawowej sześciennej (facies articularis cuboidea).

Powierzchnia stawowa sześcienna

(facies articularis cuboidea)

Powierzchnia przednia
Struktury

Powierzchnia stawowa sześcienna (facies articularis cuboidea)

Obrazek

Kość piętowa – Powierzchnia przednia

0

Twój najlepszy wynik: 0/1

START

4. Powierzchnia przyśrodkowa

Na powierzchni przyśrodkowej kości piętowej znajduje się podpórka kości skokowej i, pod którą biegnie bruzda ścięgna zginacza długiego palucha (sulcus tendinis m. flexoris hallucis longi).

Podpórka kości stawowej

(sustentaculum tali)

Bruzda ścięgna zginacza długiego palucha

(sulcus tendinis m. flexoris hallucis longi)

Powierzchnia przyśrodkowa
Struktury

Podpórka kości skokowej (sustentaculum tali)
Bruzda ścięgna zginacza długiego palucha (sulcus tendinis m. flexoris hallucis longi)

Obrazek

Kość piętowa – Powierzchnia przyśrodkowa

0

Twój najlepszy wynik: 0/2

START

5. Powierzchnia boczna

Na powierzchni bocznej kości piętowej trochę do przodu względem środka znajduje się bloczek strzałkowy (trochlea peronealis s. fibularis), nad i pod którym w bruzdach przebiegają ścięgna mięśni strzałkowych.

  • W bruździe powyżej bloczka biegnie ścięgno mięśnia strzałkowego krótkiego.

  • W bruździe poniżej bloczka biegnie ścięgno mięśnia strzałkowego długiego.

Obie bruzdy objęte są wspólną nazwą bruzd ścięgien mięśni strzałkowych (sulcus tendinuum musculorum peroneorum).

Bloczek strzałkowy

(trochlea peronealis s. fibularis)

Bruzdy ścięgien mięśni strzałkowych

(sulcus tendinuum musculorum peroneorum)

Powierzchnia boczna
Struktury

Bloczek strzałkowy (trochlea peronealis s. fibularis)
Bruzdy ścięgien mięśni strzałkowych (sulcus tendinuum musculorum peroneorum)

Obrazek

Kość piętowa – Powierzchnia boczna

0

Twój najlepszy wynik: 0/4

START

6. Połączenia

Połączenia kości piętowej zostały opisane w poniższej tabelce.

Kość piętowa łączy się:
Z kością skokową i łódkowatą

Za pomocą stawu skokowo-piętowo-łódkowego (staw skokowy dolny) (articulatio talocalcaneonavicularis), który anatomicznie podzielony jest przez więzadło skokowo-piętowe na:
•  staw skokowo-piętowy (staw skokowy tylny) (articulatio subtalaris)
•  staw skokowo-piętowo-łódkowy (właściwy) (articulatio talocalcaneonavicularis)

Z kością sześcienną

Za pomocą stawu piętowo-sześciennego (articulatio calcaneocuboidea)

7. Rozwiąż quizy!

Aby utrwalić zdobytą wiedzę, skorzystaj z pomocy naukowych znajdujących się poniżej!

Obrazek

Kość piętowa – Podsumowanie

0

Twój najlepszy wynik: 0/16

START

Opracowano na podstawie

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2022.