Anatomik.pl

Aplikacja mobilna Anatomik

Pobierz za darmo, dostępna w App Store
oraz Google Play

Kości śródręcza

łac. – ossa metacarpalia

Śródręcze składa się z 5 kości, które oznaczamy cyframi rzymskimi od I do V, kierując się od strony promieniowej do łokciowej.

Kości śródręcza

(ossa metacarpalia)

I kość śródręcza

(os metacarpale I)

II kość śródręcza

(os metacarpale II)

III kość śródręcza

(os metacarpale III)

IV kość śródręcza

(os metacarpale IV)

V kość śródręcza

(os metacarpale V)

Charakterystyka kości śródręcza
Budowa kości śródręcza

Każda kość śródręcza składa się z:
•  Końca bliższego – nazywanego tutaj podstawą (basis)
•  Trzonu (corpus)
•  Końca dalszego – nazywanego tutaj głową (caput)

Numeracja

Od I do V, gdzie:
• I kość śródręcza – leży po stronie promieniowej
• V kość śródręcza – leży po stronie łokciowej

1. Budowa

Na każdej kości śródręcza wyróżniamy:

  • Koniec bliższy – nazywany tutaj podstawą (basis)
  • Trzon (corpus)
  • Koniec dalszy – nazywany tutaj głową (caput)

Podstawa jest kształtu mniej więcej sześciennego i wyposażona jest w powierzchnie stawowe służące do połączenia z kośćmi szeregu dalszego nadgarstka oraz podstawami pozostałych kości śródręcza (z wyjątkiem I kości śródręcza).

Trzon w przekroju poprzecznym ma kształt trójkąta. Wyróżniamy na nim nieco wypukłą i skierowaną ku tyłowi powierzchnie grzbietową, oraz powierzchnie promieniową i łokciową, które skierowane są dłoniowo.

Głowa zakończona jest powierzchnią stawową, za pomocą której łączy się paliczkiem bliższym.

Podstawa

(basis)

Trzon

(corpus)

Głowa

(caput)

2. I i III kość śródręcza

I kość śródręcza  jest najkrótsza, a zarazem najgrubsza ze wszystkich kości śródręcza. Jej podstawa ma tylko jedną powierzchnię stawową i służy ona do połączenia z kością czworoboczną większą. Powierzchnia ta jest kształtu siodełkowatego i umożliwia znacznie obszerniejsze ruchy niżeli w stawach nadgarstkowo-śródręcznych II-V. Poza tym, na jej powierzchni dłoniowej wyróżniamy dwa małe pola, dla dwóch okrągłych kosteczek w postaci trzeszczek (ossa sesamoidea).

III kość śródręcza jest zazwyczaj nieco krótsza od II, a na powierzchni grzbietowej jej podstawy znajduje się wyrostek rylcowaty III kości śródręcza (processus styloideus ossis metacarpalis III), do którego przyczepia się mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka.

I kość śródręcza

(os metacarpale I)

Trzeszczki

(ossa sesamoidea)

III kość śródręcza

(os metacarpale III)

Wyrostek rylcowaty III kości śródręcza

(processus styloideus ossis metacarpalis III)

3. Połączenia

Połączenia kości śródręcza zostały opisane w poniższej tabelce.

Kości śródręcza łączą się:
Z szeregiem dalszym kości nadgarstka

Za pomocą stawów nadgarstkowo-śródręcznych (articulationes carpometacarpeae)

Z pozostałymi kośćmi śródręcza

Za pomocą stawów międzyśródręcznych (articulationes intermetacarpeae)

Z paliczkami bliższymi

Za pomocą stawów śródręczno-paliczkowych (articulationes metacarpophalangeae)

4. Rozwiąż quizy!

Aby utrwalić zdobytą wiedzę, skorzystaj z pomocy naukowych znajdujących się poniżej!

Obrazek

Kości śródręcza – Podsumowanie

0

Twój najlepszy wynik: 0/13

START

Opracowano na podstawie

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2022.