łac. – musculus stylohyoideus
Mięsień rylcowo-gnykowy to cienki, wrzecionowaty mięsień rozpięty między podstawą czaszki a kością gnykową. W swojej dolnej części rozdwaja się, obejmując ścięgno pośrednie mięśnia dwubrzuścowego.
Wyrostek rylcowaty kości skroniowej
Trzon kości gnykowej, rogi większe kości gnykowej
Pociąga kość gnykową do góry i ku tyłowi
Nerw twarzowy (VII)
Tętnica potyliczna, tętnica uszna tylna
Mięsień rylcowo-gnykowy rozpoczyna się na wyrostku rylcowatym kości skroniowej.
Włókna biegną w przód oraz ku dołowi, kończąc się na trzonie i rogach większych kości gnykowej.
Poniżej znajdziesz slajder szczegółowo podsumowujący przyczepy!
Mięsień rylcowo-gnykowy kurcząc się, pociąga kość gnykową do góry i ku tyłowi.
Pociąga kość gnykową do góry i ku tyłowi
Mięsień rylcowo-gnykowy unerwiony jest przez gałąź rylcowo-gnykową nerwu twarzowego (VII).
Nerw twarzowy (VII)
Mięsień rylcowo-gnykowy unaczyniony jest przez:
tętnicę potyliczną,
tętnicę uszną tylną.
Tętnica potyliczna, tętnica uszna tylna
Aby utrwalić wiedzę dotyczącą mięśnia rylcowo-gnykowego, rozwiąż quiz znajdujący się poniżej!
Mięsień rylcowo-gnykowy – Podsumowanie
Twój najlepszy wynik: 0/5
Opracowano na podstawie